Deze beleidsregel is van toepassing op de gemeentelijke inzet om:

• -

  toezicht te houden op de kwaliteit van de kinderopvang;

• -

  te handhaven naar aanleiding van het niet naleven van voorschriften van de bij of krachtens de Wet kinderopvang gestelde regelgeving;

Deze beleidsregel is van toepassing op alle gastouderbureaus, voorzieningen voor kinderopvang en gastouderopvang binnen de gemeente.

 

Hieronder vindt u definities van de belangrijkste in deze beleidsregel voorkomende termen. Voor alle (overige) definities wordt aangesloten bij de definities zoals deze zijn omschreven in de Wet Kinderopvang en onderliggende regelgeving.

 

 

De kwaliteitseisen waaraan voldaan moet worden staan in de Wet kinderopvang (Wko) en in de daarop gebaseerde algemene maatregelen van bestuur en ministeriële regelingen en aanverwante regelingen.

 

De regelgeving stelt kwaliteitseisen aan de volgende onderwerpen (in de GGD-rapportages ook wel domeinen genoemd):

• -

  registratie, wijzigingen en administratie;

• -

  het pedagogisch klimaat;

• -

  personeel en groepen;

• -

  veiligheid en gezondheid;

• -

  accommodatie;

• -

  ouderrecht.

De Wko bepaalt dat gemeenten verantwoordelijk zijn voor toezicht op en handhaving van deze eisen. De GGD is bij wet de aangewezen toezichthouder voor kinderopvang. Het college heeft de directeur publieke gezondheid van de GGD Hollands Midden aangewezen als toezichthouder.

 

In het afwegingsmodel wordt de prioritering en bepaling van de hoogte van de last onder dwangsom en bestuurlijke boete in geval van overtreding weergegeven. Het afwegingsmodel is als bijlage aan deze beleidsregel toegevoegd.

 

Het college heeft de mogelijkheid om zowel herstellend als bestraffend te handhaven:

• •

  Informeel middels een schriftelijke waarschuwing.

• •

  Herstellend betekent dat de gemeente de houder er toe aanzet de overtreding van een kwaliteitseis(en) op te heffen en opgeheven te houden.

• •

  Bestraffend betekent dat de gemeente een bestuurlijke boete geeft voor bepaalde overtredingen.

Herstellend en bestraffend kunnen naast elkaar worden ingezet.

 

 

Niet ieder middel is in iedere situatie geschikt om in te zetten. Het college kiest altijd het meest passende middel. Het inspectierapport van de GGD vormt de basis voor een handhavingstraject. Het uitgangspunt is het advies van de GGD in het inspectierapport te volgen. Het college is bevoegd om gemotiveerd af te wijken van het advies. Indien de aard van de overtreding hiertoe aanleiding geeft, kan het college besluiten om een bepaalde stap of bepaalde stappen in het herstellend traject over te slaan dan wel meerdere keren toe te passen.

Wanneer gebleken is dat een houder van een kinderopvangvoorziening niet voldoet aan één of meer kwaliteitseisen van de Wet kinderopvang en onderliggende regelgeving, start het college in beginsel een herstellend handhavingstraject met een aanwijzing met een hersteltermijn.

Dit traject is gericht op de beëindiging van de overtreding(en) en op voorkoming van herhaling van de overtreding(en).

 

 

In beginsel start het college een herstellend handhavingstraject met een aanwijzing met een hersteltermijn. Na de hersteltermijn vindt een nader onderzoek plaats.

 

Blijkt uit nader onderzoek dat de kwaliteitseis(en) nog niet of niet volledig worden nageleefd en/of is er vrees voor herhaling van de overtreding(en), dan zal er een afweging plaatsvinden over een vervolgstap in de handhaving. Dit is doorgaans het opleggen van een last onder dwangsom. Het college hanteert in beginsel de bedragen in het afwegingsmodel als uitgangspunt bij de bepaling van de last onder dwangsom.

 

Leidt ook deze stap niet tot (volledige) naleving, dan zal weer een afweging over een vervolgstap plaatsvinden. In dat geval ligt een verhoogde last onder dwangsom of een exploitatieverbod voor de hand. Hierbij verbiedt het college de houder om de voorziening in exploitatie te nemen of te houden. Het uiterste middel binnen een herstellend traject is het intrekken van de toestemming tot exploitatie.

 

Naast een herstellend traject kan ook een bestraffend traject worden ingezet. Dit is de bestuurlijke boete. De boete kan opgelegd worden voor het overtreden van een bepaalde kwaliteitseis. Ook kan de boete opgelegd worden voor het niet opvolgen van een aanwijzing, een bevel of exploitatieverbod, het niet meewerken aan een vordering van de toezichthouder, illegale opvang of het niet tijdig doorgeven van een wijziging.

 

Om te komen tot de uiteindelijke beoordeling van de situatie en de in te zetten handhaving, worden meerdere afwegingen gemaakt om te bepalen of en zo ja welke actie(s) nodig is/zijn. De beoordeling van deze afwegingen kan leiden tot gemotiveerd afwijken van de reguliere escalatieladder.

 

Voor herstellende handhaving zijn dit onder andere de volgende afwegingen:

• •

  Is er herstelaanbod geweest?

• •

  Wat is de aard van de overtreding?

• •

  Wat is de ernst van de overtreding?

• •

  Hoeveel overtredingen zijn er totaal?

• •

  Betreft het een herhaalde overtreding (recidive)?

• •

  Wat zijn de omstandigheden waaronder de overtreding is begaan?

• •

  Komt de overtreding voort uit economisch belang?

Als uitgangspunten worden de volgende termijnen gehanteerd:

• a.

  maximaal twee weken voor herstel van overtredingen met gevolgen voor de directe veiligheid, gezondheid of pedagogisch welbevinden van de kinderen in de dagelijkse opvangpraktijk;

• b.

  maximaal twee maanden voor herstel of wijziging van beleidsvoering en administratieve vereisten die redelijkerwijs moeten leiden tot verantwoorde kinderopvang;

• c.

  maximaal zes maanden voor herstel van andere overtredingen die geen directe gevolgen hebben voor de veilige en gezonde omgeving van de kinderen.

Bij elk handhavingsbesluit wordt de hersteltermijn per specifieke situatie bepaald, op basis van deze uitgangspunten. Deze termijnen worden bij een aanwijzing, maar ook als wordt gekozen voor een last onder dwangsom/last onder bestuursdwang, ingezet.

 

Het college kan een houder van een kinderopvangvoorziening in de volgende gevallen een exploitatieverbod opleggen:

• -

  Zolang de houder een bevel of aanwijzing niet opvolgt (en het opleggen van een last onder bestuursdwang niet mogelijk is).

Bij het exploitatieverbod stelt het college een maximale termijn. Dit is geen hersteltermijn zoals eerder onder artikel 2.4 is beschreven.

 

Als bij het verstrijken van de gestelde termijn de kwaliteitseisen niet voldoende worden nageleefd, kan het college besluiten tot intrekken van de toestemming tot exploitatie. De houder kan ook zelf een verzoek bij de het college indienen om de gegeven toestemming tot exploitatie in te trekken.

 

Het college kan op verschillende gronden, in het kader van handhaving, de toestemming tot exploitatie intrekken:

• -

  als is gebleken dat de houder de kinderopvangvoorziening niet langer exploiteert;

• -

  als de exploitatie van de voorziening drie maanden na inschrijving in het LRK niet daadwerkelijk is aangevangen;

• -

  als uit een GGD-onderzoek of anderszins is gebleken dat de houder niet of niet langer zal voldoen aan de bij en krachtens hoofdstuk 1, afdeling 3, paragrafen 2 en 3 gegeven voorschriften van de Wet kinderopvang.

De toestemming tot exploitatie wordt ingetrokken overeenkomstig artikel 1.46 lid 5 en 6 Wet kinderopvang. Aansluitend wordt de registratie verwijderd uit het LRK.

Het college kan een boete opleggen bij:

• -

  Het overtreden van de kwaliteitseisen uit de Wet kinderopvang en aanverwante regelgeving;

• -

  Het niet opvolgen van een bevel of aanwijzing;

• -

  Het niet meewerken aan een verzoek van een toezichthouder of het bewust verkeerd informeren van een toezichthouder;

• -

  Het starten van de exploitatie, voor de datum van ingang van de toestemming tot exploitatie;

• -

  Het niet tijdig melden van wijzigingen van de in het LRK geregistreerde gegevens;

• -

  Het overtreden van een exploitatieverbod.

Het college is bevoegd op grond van de Wet kinderopvang om voor een overtreding/ het niet naleven van een kwaliteitseis uit de Wko een boete op te leggen van maximaal € 45.000,-. Voor de hoogte van de boete zijn in het afwegingsmodel normbedragen opgesteld.

Proportionaliteit en een goede dosering zijn een belangrijk uitgangspunt bij handhaving. Het college hanteert daarom vier categorieën waar de boetebedragen op worden gebaseerd:

• 1.

  Grote organisaties: een totale capaciteit van meer dan 150 kindplaatsen/bemiddelde voorzieningen voor gastouderopvang.

• 2.

  Middelgrote organisaties: een totale capaciteit van 51 tot en met 150 kindplaatsen/bemiddelde voorzieningen voor gastouderopvang.

• 3.

  Kleine organisaties: een totale capaciteit van minder dan 51 kindplaatsen/bemiddelde voorzieningen voor gastouderopvang.

• 4.

  Voorzieningen voor gastouderopvang.

Ad 1. Voor een grote organisatie geldt het volledige normbedrag zoals opgenomen in het afwegingsmodel handhaving (zie bijlage).

Ad 2. Voor een middelgrote organisatie is twee derde van het normbedrag de richtlijn.

Ad 3. Voor een kleine organisatie is dat één derde deel.

Ad 4. Voor voorzieningen voor gastouderopvang is dat één vijfde deel van het normbedrag. Dit geldt niét voor die voorwaarden in het afwegingsmodel waar specifiek gastouder (GO) staat vermeld. Daar is de hoogte van de som al afgestemd op deze voorziening.

 

Bij de bepaling van de grootte van de organisatie is de registratie in het LRK op het moment van het begaan van de overtreding het uitgangspunt. Hierbij wordt over gemeentegrenzen heen gekeken.

 

Wanneer er meerdere overtredingen zijn waar een boete voor wordt opgelegd, worden de bedragen bij elkaar opgeteld tot één bedrag.

 

Het college kan besluiten om de bestuurlijke boete te matigen, indien de belanghebbende aannemelijk maakt dat én naar het oordeel van het college op grond van:

• a.

  de ernst van de overtreding;

• b.

  de mate van verwijtbaarheid;

• c.

  de omstandigheden waaronder de overtreding is begaan of;

• d.

  de omstandigheden waarin de overtreder verkeert, (bijvoorbeeld de financiële situatie van een houder en de grootte van een organisatie) oplegging van het volledige boetebedrag volgens deze beleidsregel onevenredig is.

Bij de vaststelling van de boete wordt uitgegaan van:

• a.

  1,5 maal het in het afwegingsmodel opgenomen boetebedrag wanneer een overtreding plaatsvindt binnen een periode van twee jaar nadat een eerdere overtreding van dezelfde wettelijke norm heeft plaatsgevonden waarvoor eveneens een bestuurlijke boete was opgelegd;

• b.

  2 maal het in het afwegingsmodel opgenomen boetebedrag wanneer er sprake is van een derde of volgende overtreding van dezelfde wettelijke norm binnen een periode van twee jaar nadat de daaraan voorafgaande overtreding zich heeft voorgedaan waarvoor eveneens een bestuurlijke boete was opgelegd.

De toezichthouder geeft geen herstelaanbod bij:

• •

  Het recidive van de geconstateerde overtreding betreft;

• •

  De houder te veel voorschriften niet naleeft;

• •

  Er sprake is van (een) overtreding(en) waarvan het herstel langer duurt dan vier weken;

• •

  De aard van de overtreding zich minder leent voor herstelaanbod;

• •

  Een overtreding is geconstateerd waarvoor een bevel is gegeven.

Wanneer een overtreding na herstelaanbod is opgelost treedt het college niet handhavend op. De overtreding is immers verholpen.

 

Als de overtreding na herstelaanbod niet (volledig) is opgelost, handhaaft het college conform het handhavingsbeleid.

De Beleidsregel handhaving Wet kinderopvang Hillegom 2018, zoals vastgesteld door het college op 20 maart 2018 en het daarbij behorende afwegingsmodel wordt ingetrokken met ingang van de datum waarop de Beleidsregel toezicht en handhaving Wet Kinderopvang gemeente Hillegom 2021 en het daarbij behorende afwegingsmodel in werking treedt.

Deze beleidsregel treedt in werking op de dag na die van bekendmaking.

 

Deze beleidsregel wordt aangehaald als ‘Beleidsregel toezicht en handhaving Wet kinderopvang Hillegom 2021’.