Winterwijsheid

Het ijs onder mijn voeten kraakt hol
Als ik voorzichtig op de bevroren sloot stap
Strohalmen in de berm geven houvast

Eerst met één voet stampen aan de rand -steeds harder-
Dan voorzichtig hupsen met twee
Gevolgd door wat geschuifel richting het midden

Zelfvertrouwen groeit bij gebrek aan barsten
Als de grond onder je voeten spekglad is
Moet je schaatsen, niet vluchten

Ik vlucht niet voor de tijd 
En het verlies dat hij draagt
Mijn tranen zijn het water dat mij doet bloeien 

Dus schaats ik -pirouettes- in de snijdende wind
Terwijl de tranen over mijn wangen vloeien
Maar ik schaast en ik schaats tot de zon ondergaat
Zonder water, geen bloei, geen vruchten 

Amanda van Diemen
Dorpsdichter van Hillegom